Ik ben lid geworden van de LinkedIn-groep “Het Nieuwe Werken”. Ik ben nu onderdeel van een virtuele groep met nog 9337 mensen. Weer een vorm van kennisdeling en samenwerken. Weer kijken wat ik daar uit kan halen.
Als eerste test heb ik een vraag gesteld. In drie dagen had ik vijf inhoudelijke reacties. Zeer waardevol.
Ik stelde de vraag:
Wie kan helder uiteenzetten wat de verhouding is tussen kenniswerken en Het Nieuwe Werken?
Is het een randvoorwaardelijk voor het ander? Stimuleert de ene ontwikkeling de andere? En in welke volgorde dan? Ik heb zelf uiteraard wel ideeën, maar ben benieuwd naar die van jullie.
Op basis van de vijf reacties heb ik de volgende conclusie gepost:
Het valt ook mij op dat zowel het nieuwe werken als kenniswerken door veel ICT-leveranciers ‘gekaapt’ worden en vanuit een instrumentele (ICT-)invalshoek aangevlogen worden. Terwijl wij hier wel weten dat dat nou net niet de oplossing is voor beide samenwerkingsvormen. Het is op punten wel randvoorwaardelijk.
Ik zat te filosoferen over het werken van de toekomst (om het even niet ‘het nieuwe werken’ te noemen) en ‘waar het allemaal heen gaat’. In de basis is Het Nieuwe Werken allang niet meer nieuw en doet iedere organisatie wel iets op dat vlak. Kenniswerken net zo. Maar veel verder dan een laptop met VPN, een thuiswerkdag en een intranet met een Wiki en een forum komen de meesten niet.
Ik zie een wereld voor me waarin de kennis en ervaring van medewerkers gedeeld wordt, er geen restricties zijn op wie waar bij kan en waar vervolgens iedereen op elk moment vanaf elke plek gebruik van kan maken bij het vervullen van zijn of haar schakel in de grote keten. Enerzijds heeft dit een vervaging van functies tot gevolg. Hij die goed is in het vergaren en toepassen van kennis is koning. Zolang deze informatie maar wel in de juiste context geplaatst wordt. Anderzijds leidt dit tot nieuwe functies met andere vaardigheden, juist gericht op de actieve vergaring en toepassing van de beschikbare kennis. En natuurlijk het vervolgens weer beschikbaar stellen daarvan.
Een overeenkomst tussen beide werkvormen is dat de focus moet liggen op vertrouwen, op samenwerken. Het risico is dat het oplosbaar lijkt met ICT.
Uiteindelijk leidt dit tot efficiency in werkplekken, mobiliteitskosten, etc, maar vooral ook tot een hogere medewerkertevredenheid en daarmee een lager verloop, lagere wervingskosten, lager verzuim en een hogere productiviteit.
De cyclische stimulering die uit gaat van de twee vormen was inderdaad waar ik naar op zoek was.
Test geslaagd. Ik ben weer wat wijzer. Bovendien kan ik mijn persoon nog weer wat branden in die groep. Ik moet nog wel een omgangsvorm vinden voor de veelheid van informatie die rondgaat in deze groep. Maar dat komt wel goed.
Groeten,
Frank
