Over meer regels en minder veiligheid

Gisteren hebben we een van onze klanten mogen verwelkomen voor een audit op ons screeningproces en op de dossiers. Een klant uit de financiële wereld. Met de auditors hadden we het tijdens een informeel momentje over de toenemende regeldruk en de vraag of dit het nu is, of dat we pas aan de vooravond staan van nog veel meer regels.

Zoals een van de auditors zei: ‘Een kenmerk van toenemende beschaving is een toename van regels. Dan moeten wij wel erg geciviliseerd zijn’.
De financiële branche staat onder grote druk van de overheid, die dit via haar organen als DNB en AFM doordrukt naar de banken en verzekeraars. Die stellen vervolgens eisen aan haar leveranciers. Wij hebben vervolgens ook weer leveranciers. Voor auditors en kwaliteitsmanagers zijn het dus gouden tijden. Voor bedrijven als mijn werkgever uiteraard ook.
En we zijn er nog niet. Geholpen door de crisis wordt het woud van regels steeds dichter en wordt het steeds ingewikkelder er een weg door te vinden. Enerzijds legt de overheid steeds meer regels op, anderzijds probeert zij het voor bedrijven en burgers makkelijker te maken de weg te vinden. Ook daar verschijnen gouden bergen voor consultancy- en ICT-bedrijven.

Maar bereiken we hier nu mee dat de wereld veiliger wordt? Of creëren we een schijnzekerheid die er alleen maar voor zorgt dat men minder oplettend is op risico’s?
In mijn eerdere blog over regels en handhaving stelde ik ook al dat regels niet zo maar leiden tot een betere wereld.

De in 2008 overleden Nederlandse verkeersdeskundige Hans Monderman was zelfs juist van mening dat je met minder regels meer veiligheid creëert. Monderman’s motto was ‘Liever veiligheid met onzekerheid dan ongelukken met duidelijkheid’. In zijn Shared Space-concept worden verkeersborden en -tekens juist weggehaald, zodat mensen zich onveiliger voelen en daardoor beter opletten.

Ben benieuwd waar het heen gaat. Reglementeren we ons zelf vast of richten we ons iets meer op Monderman’s gedachtegoed en durven we zelf ook nog eens na te denken en elkaar te vertrouwen?

De basis is natuurlijk vertrouwen. De mens wordt steeds individualistischer, richt zich steeds minder op het collectieve belang. En is dus feitelijk ook minder te vertrouwen. Het antwoord hierop moet niet een toename van regels zijn, maar een andere manier van samenleven en -werken. Een andere manier van denken. Links naar eerdere blogs zijn gauw gemaakt.

De wereld verandert harder dan haar bewoners. We moeten scherp zijn om bij te blijven. We gaan vooruit. Hard ook. Maar de ontwikkelingen gaan door. We lopen altijd achter. Maar laten we de samenwerking blijven zoeken en de verbinding maken met elkaar. We moeten ons kwetsbaar open stellen om van elkaar te blijven leren, kennis te delen om die in te zetten voor verbetering van onszelf en elkaar.

Best zweverig. Ik hoop dat jullie me nog volgen…

Groeten,

Frank

En nu jij!

Als je nog niet uitgelezen bent, er staan nog 350 blogs voor je klaar. En bijna 100 podcasts. Of bestel een van mijn boeken.
Wil je een mailtje krijgen als er een nieuwe blog of podcast online staat en mijn boek ‘En nu jij!’ als ebook ontvangen? Schrijf je dan in voor mijn update.
Maar van lezen en luisteren alleen kom je niet vooruit. Wil je echt aan de slag? Start dan vandaag nog met mijn coachingsprogramma of schrijf je in voor een training.