Bij Frank Oeben
Vorige week gaven we voor het eerst de training ‘Jouw Agile Leiderschap Canvas’. De training die we gaven omdat wij ‘m wilden geven. Ik geloof dat als je dingen helemaal op jouw manier doet, dat ze dan de beste uitkomst hebben. En dat was ook zo. Maar wat maakte deze training nu geslaagd? De mix van trainers? De locatie? En waar ging die training nou eigenlijk over?
Vorige week organiseerde ik een feedbacktraining voor een van de teams die ik begeleid. Een mooie start die meer een kick-off dan een training was. Voor de training heb ik mijn oud-collega Kiek Bertels ingezet. Als expert op dit gebied. Dit gaf mij de mogelijkheid mee te kijken en in de gaten te houden welke onderwerpen verdere uitleg konden gebruiken. Ik heb enthousiast zitten schrijven. En omdat ik dat toch heb gedaan kan ik de uitwerking daarvan hier ook delen.
Mijn zoon zit in groep 8. We mogen daarom oriënteren op een middelbare school. Gisteravond waren we op een open avond van een instelling die nog niet zo lang bestaat en onderwijs op een iets andere manier oppakt. Mijn dochter zit al anderhalf jaar op die school, maar nu (of juist daardoor) begreep ik ineens waarom ik zo’n fan ben van deze school.
Het systeem van waaruit zij werken bereidt kinderen op een heel andere manier voor op de toekomst dan ik gewend ben van middelbare scholen.
Maar in wat onderscheidt dit systeem zich dan van het reguliere onderwijs?
Ook vroeg ik ChatGPT naar het belang van 21e-eeuwse vaardigheden. En of ChatGPT een bedreiging vormt voor de werkende mens.
Van nature trekken wij vaak het liefst op met mensen die veel op ons lijken. We zoeken gelijken op. Gelijken in meningen, in gedrag, en in uiterlijk. Omdat we ons in hen herkennen, liggen we snel op een lijn. Het is de of het altijd de goede lijn is. Want juist in een diverser team liggen er kansen om nieuwe dingen te ontdekken. Tenminste, als we naast divers ook inclusief zijn. Het verschil? Dat bespraken we tijdens een inspiratiesessie Inclusief Leiderschap, die we organiseerden bij TOPopleiders.
Ik schreef enthousiast mee, want er vielen allemaal kwartjes en er ontstonden allemaal linkjes. Wat hebben eerlijkheid, kwetsbaarheid, vertrouwen, veiligheid en je ego te maken met inclusiviteit?
‘There is no ‘I’ in TEAM’, is een tegeltje dat nog wel eens voorbij komt. Want er is geen plek voor ego’s in een team. Het gaat om het gezamenlijke resultaat. Niet het individuele.
Maar dat is natuurlijk helemaal niet waar. In zoverre, er is natuurlijk een gezamenlijk doel waarvoor het team geformeerd is, maar de individuen, de i’tjes, in dat team zijn niet geboren om dat teamdoel te behalen. Het team bestaat juist alleen maar uit i’tjes.
Barbara Stam vertelde in de podcast die ik met haar opnam (aflevering S2:032) dat ze zichzelf had betrapt dat ze bij teams telkens op een te hoog niveau inprikte. Ze vertelde over het model van Tribal leadership, uit het boek van Dave Logan, John King en Halee Fischer-Wright waarin wordt gesproken over ‘5 stages of Tribal Culture’.
Van mijn PRINCE2 training in 2006 heb ik weinig onthouden. Wel zijn me een paar dingen bijgebleven die in ieder traject waar ik bezig ga ergens weer oppoppen. Meestal pas als er wat misloopt. En pas op dit moment herinner ik het me weer. Ik dook er nog eens in en ontdekte wat er zo mooi aan is, maar ook waarom het echt niet meer van deze tijd is. En hoe het dan wel moet.
En vooral: waarom het eigenlijk moet.
Functies passen niet, processen werken niet, plannen worden niet gehaald. Methodieken zijn ook het antwoord niet. En nu?
Ik duik in wat achtergrond en heb dan vier tips voor je. En dan nog eentje.
Mijn nieuwe boek is af. Vol met inzichten, ervaringen en anekdotes uit eerdere blogs, de koppeling naar mijn eerdere boeken en inzichten, en de vertaling naar wat dit voor jou en jouw team betekent.
In drie delen van drie hoofdstukken ga ik dit in dit boek verder met je uitdiepen. En omdat je dingen vooral niet te veel zelf moet bedenken doe ik dit aan de hand van de drietrapsraket van Simon Sinek: why, how en what.
Wat is belangrijker? In het MT zitten of doen wat je leuk vindt? Wat is leuker? Leiden of managen?
Toen ik vijf jaar geleden mijn managementpositie opgaf werd ik vreemd aangekeken.
Ik moest hier aan denken toen ik een podcast luisterde van Henk Jan Kamsteeg waarin hij opende met een anekdote over een vrouw die haar managementpositie opgaf om terug te keren in het team. Ze droeg een van de teamleden voor om haar MT-positie over te nemen.
Ik ga graag samen op zoek. Want ik weet het ook allemaal niet. De antwoorden liggen verstopt.
Ga je mee op zoek?
In deze blog neem ik je in mijn verhaal en mijn reis.
“Meer structuur en samenwerking in het team”, dat is de vraag die speelt bij een implementatieteam van een organisatie die een ICT-oplossing maakt voor de zorgsector.
Maar hoe bereik je dat? En wanneer is dat klaar dan?