In mijn trainingen vraag ik deelnemers soms hun definitie van succes op te schrijven en iemand te kiezen die zij succesvol vinden. Het hebben van een rolmodel kan je helpen om keuzes te maken en je zelfvertrouwen een boost te geven.
Het komt wel eens voor dat ze mij dan kiezen. Mijn ego maakt een dansje. Natuurlijk goed voor mijn zelfvertrouwen. Maar daar is de training niet voor. Meestal leg ik dan uit dat ik echt niet zo briljant ben. Ik doe niks wat zij niet ook kunnen. Ik ben nergens uniek in.
Dan ben ik mijn zelfvertrouwen weg aan het geven, maar het gaat mij op dat moment om het doel van de training en om de deelnemers. Ik maak dan de keuze om mijn eigen zelfvertrouwen een deukje op te laten lopen ten gunste van het doel. Ik betaal een prijs voor het resultaat. Een prijs die ik kan dragen omdat ik weet hoe ik ‘m doseer.
Ik vertel dan dat het enige verschil is dat ik beter in staat ben heldere keuzes te maken vanuit mijn doelen. Dat ik alleen net iets beter weet dat stappen zetten blijer maakt en niet gevaarlijk is. Waarbij ook ik een mens ben en dus net zulke idiote gedachten heb als ieder ander. Ik kan ze alleen eerder herkennen, onderdrukken of negeren.
Zo ook met het schrijven van een boek. Iets dat veel meer impact heeft gehad dan ik ooit had durven dromen. Ik heb het geschreven om mijn chaotische gedachten op een rijtje te krijgen. Ik heb er zelf enorm veel van geleerd. Vooral daarom ook mijn tweede boek. Het helpt mij in mijn zoektocht naar antwoorden.
Voor het uitbrengen van mijn eerste boek heb ik een enorme hoop beperkende gedachten moeten overwinnen. Want wie was ik om een boek te schrijven? Ik ben toch geen auteur? Totdat ik telkens in trainingen en gesprekken naar mijn hoofd kreeg dat ik dat niet kon maken. Tegen iedereen zeggen dat je ‘het gewoon moet doen’ en dat je je niet tegen moet laten houden door je eigen waanideeën, dat die alleen maar in je hoofd zitten. En toen zelfs mijn laatste beperking wegviel had ik geen excuses meer. Een boek uitbrengen kan iedereen. Vier keer klikken, next, next, OK, OK, publish en klaar. Zo simpel is het. En dan ben je dus wel ‘auteur’. Want bol.com zegt het. En dan is het zo. En dan word je ineens gevraagd als spreker. Serieus genomen. Op een voetstuk geplaatst zelfs. Totaal onterecht, behalve als het gaat om de toewijding, de durf en de inspanning. Dat is terecht. Maar dat zijn gewoon handige keuzes. En die kan jij ook maken.
Dat is het. En als je mij daarom als held neerzet om je daar aan op te trekken, doe dat dan. Zonder mij op een voetstuk te zetten. Blijf jezelf met respect bekijken en kies ervoor dezelfde keuzes te maken, daar waar jou die verder kunnen brengen.
Groeten,
Frank
Meer over zelfvertrouwen:
Over je zelfvertrouwen
Over het opbouwen van je zelfvertrouwen
Over het verdedigen van je zelfvertrouwen
Over het inzetten van je zelfvertrouwen
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu echt!’. Klik hier voor meer info.
