Denk eens aan het leukste bedrijf waar je ooit werkte. En aan het minst leuke. En bij welke winkel kom je het liefst? En waar liever niet? En is er een winkel waar je liever niet komt, maar waar je toch heen gaat omdat ze een product hebben dat je toch nodig hebt?
Wat maakt nou het verschil? De mensen die er werken!
Ik heb weer een nieuw stokpaardje. Bedrijven bestaan niet. Zij zijn enkel een bij elkaar georganiseerde hoeveelheid individuen. Een organisatie.
Maar wat betekent dat? Best veel.
Als bedrijven niet bestaan, bestaan klanten ook niet.
Ik heb vanuit mijn rol contact met een aantal klanten. Een aantal daarvan zijn echt goeie klanten. Daar hebben we een goede relatie mee. Maar ‘we’ hebben helemaal geen relatie met ‘de klant’. Ik heb een relatie met een aantal mensen binnen die organisatie. Buiten dat handjevol mensen kent helemaal niemand mijn werkgever en van mijn werkgever kent niemand een medewerker van die klant. OK, natuurlijk doe ik het niet alleen, hebben we ook mensen daar die projecten doen, maar het gaat om mijn punt.
Als bedrijven niet bestaan, bestaan leveranciers ook niet.
Mijn werkgever (bestaat ook niet) heeft geen relatie met leveranciers. Ik heb een relatie met mensen die onderdeel zijn van een organisatie. Met die individuele mensen doe ik zaken. Omdat ik ze vertrouw.
Als bedrijven niet bestaan, bestaan afdelingen ook niet. Dat zijn subgroeperingen van individuen.
Mensen die iets met elkaar delen en van elkaars kennis gebruik maken, samen iets creëren door handelingen simultaan uit te voeren, elkaar te supporten en te backuppen en een manager delen om hen te stimuleren in hun ontwikkeling.
Als bedrijven niet bestaan, hebben de individuen elkaar blijkbaar nodig om iets te bereiken.
Zij hebben zich georganiseerd om gezamenlijk individuele doelen te bereiken. Zij hebben zich verenigd met individuen die dezelfde doelen nastreven om met synergie meer te bereiken. Ze werken samen in een ‘gelegenheidswij’. De individualisering bestaat overal, maar betekent niet dat we allemaal ZZP’ers zijn of willen zijn.
Als bedrijven niet bestaan, krijgen projecten andere doelen.
Projecten moeten geen deliverables opleveren, maar een groep individuele eindgebruikers tevreden stellen. En de individuen uit de stuurgroep, met de individuele opdrachtgever blij maken. In een gelegenheidswij van samenwerkers en saboteurs.
Als bedrijven wel zouden bestaan, zou de koers niet wijzigen als er een nieuw individu als bestuurder komt.
Iedere nieuwe CEO of directeur heeft eigen ideeën en zal deze laten gelden in de koers van de organisatie. En dat geldt ook in alle andere lagen van de organisatie.
Als bedrijven wel zouden bestaan, zouden aanbestedingen en offertes beoordeeld worden op… ja… waarop eigenlijk? Op prijs/kwaliteitverhouding? En wat is kwaliteit dan? Dat is maar net wat die inkoper of andere beslisser daar van denkt. En hoeveel vertrouwen hij heeft in diegene die offerte bij hem heeft ingeleverd. Of die groep individuen die die klus moet klaren die klus ook aankan in de ogen van de beslisser.
Maar als bedrijven niet bestaan, bij wie werk je dan?
Je werkt samen met mensen waar je wat aan hebt. Die je vertrouwt. Die bijdragen aan jouw doelen. Waar je je aan op kunt trekken. Of waar je bovenuit kunt stijgen. Met mensen die jou vertrouwen. Mensen die hetzelfde denken als jij. Dat zijn mensen ‘van jouw soort’. ‘OSM’, zoals men dat in de Quote pleegt te noemen.
Het maakt ook helemaal niet uit of je nou ‘zaken doet’ met een collega, een klant of een leverancier. Als je echt goed zaken wilt doen, werk je samen. Help je ook daar elkaars doelen te bereiken.
Je vormt een gelegenheidswij met individuen op deze planeet. In welke vorm hij of zij zich dan ook al dan niet met anderen georganiseerd heeft.
En daarbij kun je je heel goed thuis voelen bij een organisatie of in een winkel, bij die samengestelde groep individuen. Je kunt zelfs van een merk houden. Dat is helemaal niet gek.
Of je nou een advies geeft, iets verkoopt of leiding geeft, als je elkaars doelen kent en die met elkaar kunt verenigen, gebeuren er mooie dingen en kom je allebei verder.
En als je jezelf wilt ontwikkelen moet je dus zelf individuen op gaan zoeken die jou daar bij kunnen helpen.
Daar heeft een ´bedrijf´ helemaal niets mee te maken.
Groeten,
Frank
[…] meer betrouwbaarheid en meer binding wanneer zij contact hebben met mensen die zij vertrouwen. Bedrijven bestaan niet. Je kunt geen contact hebben met een bedrijf, je hebt altijd contact met een medewerker van dat […]
[…] meer betrouwbaarheid en meer binding wanneer zij contact hebben met mensen die zij vertrouwen. Bedrijven bestaan niet. Je kunt geen contact hebben met een bedrijf, je hebt altijd contact met een medewerker van dat […]
[…] groep individuen, rondom een bepaald doel. Bedrijven bestaan eigenlijk helemaal niet, schreef ik al eens. Een bedrijf is een logo, een website, een pand. Maar je kunt dat logo niet bellen. En je […]
[…] Ik ga organisaties helpen de goeie kant op te veranderen. De verandering de juiste kant op te begeleiden. In de klauwen te houden. Grip te houden op de verandering. En of ze nou projectmatig of Agile gaan werken, dat maakt mij niet zo veel uit. Het gaat mij niet om de processen, de methodes of de structuren. Ik heb gelukkig heel veel toffe en kundige collega’s die alles weten over PMO, Agile of Projectbeheersing en organisaties kunnen helpen met de inrichting van hun veranderorganisatie. Nu weet ik van alle smaken ook meer dan het een en ander en ben ik uitstekend in staat hier een bijdrage aan te leveren. Maar een specialist ben ik niet. Mij gaat het erom de verandering ook werkelijk te realiseren en te borgen. Een werkelijke gedragsverandering te realiseren. Werk leuker te maken door doelen scherp te stellen en energie aan te boren. Op zoek te gaan naar drijfveren en deze uit te lijnen op de veranderdoelstelling en de missie. Zodat mensen als vanzelf de juiste kant op gaan bewegen, zodat de gewenste verandering ook werkelijk gerealiseerd wordt. Dat is grip voor mij: mensen in beweging brengen. Want als de mensen bewegen, beweegt de organisatie. […]
[…] schreef ik in september 2013: Klanten, leveranciers, andere business units, partners, ze “bestaan allemaal uit mensen. Ik schreef al eerder over de onzin van conflicten. Ik vind dat het moet gaan om samenwerking. […]
[…] belangrijker is het dat al die entiteiten allemaal bestaan uit mensen. Klanten ook. Ik schreef al eerder over de onzin van conflicten. Ik vind dat het moet gaan om […]
[…] afgelegd om mensen te spreken. Partnerships en communities, daar gaat het om. Samenwerken. Met mensen. In business, in samenwerking, maar ook in je persoonlijke ontwikkeling. In het branden en framen […]
[…] Die hogere kloksnelheid en het verhoogde aanpassingsvermogen van organisaties betekenen iets voor de mensen die die organisaties vormen. Die moeten daar dus in mee. Zie dus mijn vorige blog, waarin ik stel dat je helemaal geen vastomlijnd vak moet hebben, maar vooral moet weten wat je leuk vindt en daar dan in de veranderende wereld een mooie rol bij moet zoeken. En niet andersom. En met een groep mensen die in zijn of haar kracht zit, is de organisatie ook veel krachtiger. Immers, een organisatie is niet meer dan een bij elkaar georganiseerde groep individuen. […]
[…] Sinek is: “Customers will never love a company until the employees love it first”. In een blog uit april vorig jaar stelde ik dat bedrijven niet bestaan omdat een bedrijf “enkel een bij […]
[…] verandering willen doorvoeren is het handig om iets in het bedrijf te veranderen om zo het bedrijf (en dus: de medewerkers) uit balans te brengen en open te stellen voor de verandering. Dus bedenk een radicale verandering, […]
[…] Want daar kwam ik ook in het interview door mijn collega weer op uit. Je moet het zelf doen. Vanuit de stelling dat een organisatie niets meer is dan de optelsom van de individuele medewerkers is een organisatie […]
[…] met economisch succes.”. Gelukkig is het vooral een definitiekwestie. Want alle titels terzijde, een organisatie is niets meer dan haar werknemers. Wil je wendbaar zijn, heb je wendbare mensen nodig. Je klanten ervaren alleen maar jouw […]
[…] organisaties niets meer zijn dan een groep bij elkaar georganiseerde mensen (zo schreef ik in de zomer van 2014) is een organisatieverandering niets meer dan een meervoudige individuele gedragsverandering. Het […]
[…] organisaties niets meer zijn dan een groep bij elkaar georganiseerde mensen (zo schreef ik in de zomer van 2014) is een organisatieverandering niets meer dan een meervoudige individuele gedragsverandering. Het […]
[…] economisch succes.”. Gelukkig is het vooral een definitiekwestie. Want alle titels terzijde, een organisatie is niets meer dan haar werknemers. Wil je wendbaar zijn, heb je wendbare mensen nodig. Je klanten ervaren alleen maar jouw […]
[…] verandering willen doorvoeren is het handig om iets in het bedrijf te veranderen om zo het bedrijf (en dus: de medewerkers) uit balans te brengen en open te stellen voor de verandering. Dus bedenk een radicale verandering, […]
[…] stellen dat het dus de verantwoordelijkheid van je medewerkers is om zich te ontwikkelen. Maar bedrijven bestaan niet want zij zijn niets meer dan een organisatie die bestaat uit de optelsom (of de vermenigvuldiging) […]