Een boekpresentatie waarin het boek eigenlijk nauwelijks aan bod komt. Een kennissessie waarin het niet gaat om kennis delen, maar kennis maken. En die kennis niet alleen delen met de deelnemers, maar het effect vergroten en verlengen. Dat waren de uitgangspunten voor mijn boekpresentatie op 30 juni.
Niemand zit immers te wachten op een samenvatting van mijn boek. Bovendien, ik ben geen schrijver, ik ben patroon in teamactivatie en persoonlijk leiderschap. Ik wil voor de groep staan, mensen in beweging brengen, op andere gedachten. Zodat ze inzien dat ze wat te doen staat. Patronen doorbreken. En ik vind iets van Agile. Dus daar wilde ik mee aan de slag, zodat de deelnemers ook aan de slag gingen.
En dat gingen ze. Na een introductie van Ruud Peltzer namens de BPUG zette ik de deelnemers direct in beweging. Fysiek. Want ze hadden een rood en een groen item nodig, om te kunnen reageren op de stellingen. Eén minuut ren je rot. De sfeer zat er meteen lekker in. We gingen kennis maken. En kennismaken. Kennismaken door kennis te maken. Opgewarmd door de stellingen gingen de deelnemers in korte break-outs uiteen om hun inzichten te delen. Bewust iets te korte break-outs. Om de energie op te bouwen. Gretigheid op te wekken. Kennisdeling is leuk, maar het gaat om het effect ná de sessie. We hebben de sessie opgenomen en die is hier terug te kijken. Daarin vind je ook de resultaten van de break-outs zoals die zijn gedeeld in de chat.
Maar ook dat was niet genoeg.
Hoe kunnen we deze kennis nog verder vertalen naar nieuwe inzichten en deze ook weer delen? Hoe kunnen we gebruik maken van de opgewekte energie en deze gebruiken om een tweede golf te creëren? Door samen een blog te gaan maken. Na de sessie konden de deelnemers zich opgeven voor een vervolgsessie, om samen de gemaakte kennis te gaan omzetten naar een blog.
In deze vervolgsessie bleek echter dat er niet alleen behoefte was om de kennis en inzichten te vertalen naar een nieuwe blog, de enthousiaste Agilisten (sommigen in de dop) wilden vooral ook blogger worden. Dus trok ik mijn blogworkshop ‘En nu bloggen!’ van de plank. Een praktische workshop voor mensen die wel zouden willen bloggen maar hele goede redenen hebben dit nog nooit gedaan te hebben. Omdat ze het niet kunnen. Niet durven. Niet weten waar ze over willen bloggen. Geen platform hebben om op te bloggen. Allemaal legitieme redenen. Maar eigenlijk niet. Want iedereen kan bloggen.
En zo gingen we heel praktisch aan de slag en hadden we aan het eind van de sessie vijf opzetjes voor blogs. En die gaan we de komende weken publiceren. En misschien volgt daarna nog wel een tweede serie. Ik trap bij deze af en draag het stokje over aan Feddo Soeterik, die jullie volgende week meeneemt op zijn ontdekkingsreis en zijn ervaring en inzichten deelt. Wat vraagt Agile van je en wat doet het met je? De week daarna vraagt Joost Comperen zich in zijn blog af of we niet allemaal Agile gebrainwasht zijn. Wat is er nou eigenlijk echt belangrijk? De harde structuren, processen en rituelen zijn randvoorwaardelijk, maar wordt de zachte kant niet onderschat? En hoe zacht is de harde kant eigenlijk? Een mooi haakje naar de post van Nicolette Post, die je op 7 augustus kunt lezen. Nicolette gaat op zoek naar Agile leiders om te ontdekken wat een Agile leider een goeie Agile leider maakt. Welke competenties heeft zij of hij?
Margot Kouwenberg sluit deze eerste serie af met een beschouwing van ons eigen proces. Want hoe is het nou eigenlijk gekomen dat we vanuit een sessie over een boek straks een serie blogs hebben geproduceerd? Hoe hebben de deelnemers hun eigen motivatie en kwaliteiten ingezet om tot dit resultaat te komen? En wat heeft Margot zelf geleerd van dit proces?
Voorafgaand aan mijn boekpresentatie heb ik het concept ervan een flink aantal keer ondersteboven gegooid. Op zoek naar een goeie mix van kennisdeling, een boekpresentatie (want hoe ‘hoort’ een boekpresentatie eigenlijk?) en interactie. En dan ook nog als webinar. Zo ingewikkeld als het leek, zo voor de hand liggend was de oplossing natuurlijk. Want waar ben ik zelf het beste in? In het faciliteren van workshops. In het activeren van mensen. Hen het beste uit zichzelf laten halen. Dus dat was wat het moest zijn. Net zoals ik deed op het kraamfeestje van mijn tweede boek. En wat gewoon mijn werk is. En mijn grootste hobby.
Missie geslaagd. De komende weken ga je de resultaten lezen via LinkedIn. Stay tuned!
Veel leesplezier!
Groeten,
Frank
Lees hier de vervolgblogs:
Agile leren door te doen, door Feddo Soeterik
We zijn met z’n allen Agile gebrainwasht, door Joost Comperen
Gezocht: Agile leiders, door Nicolette Post
Mijn bewijs dat Agile werken werkt!, door Margot Kouwenberg
