Door mijn ervaring en inzichten te delen hoop dat ik onderweg enkele anderen inspiratie kan geven om ook verder te komen. Door actief bezig te zijn met mijn ontwikkeling, hierop te reflecteren en mezelf telkens uit te dagen met nieuwe experimenten kom ik verder.
Misschien dat ik daarom het vak van coach ook wel zo interessant vind. Zodat ik bij anderen kan afkijken hoe zij het doen. Hoe ik mijn lekkende kraan kan repareren.
Ik vind het interessant om mijzelf als lijdend voorwerp te gebruiken in mijn boeken en posts. Omdat ik de enige persoon ben die ik zowel van buiten (op gedrag) als vanbinnen (op gedachten) kan waarnemen. Ik wil daar allerminst mee laten zien dat ik de goeroe ben, het lichtende voorbeeld. Nee, ik ben geen leidend voorwerp. Misschien op die momenten dat het lukt. Of juist om te laten zien hoe het niet moet. Nee, het is lijden. Hard werken, vallen en weer opstaan.
Toevallig heb ik in mijn persoonlijkheid een aantal eigenschappen die dit voor mij makkelijk maken. Dat betekent niet dat het voor jou ook makkelijk is. Als ik iets niet kan, ga ik kijken of het me lukt. Door er aan te beginnen. Als ik iets niet weet, zoek ik het op. Kennis is Google, kunnen is leren.
Maar zo zit lang niet iedereen in elkaar.
Ik heb de wijsheid niet in pacht. Afgelopen maand heb ik hulp gezocht bij een coach en een content marketeer, daarnaast reflecteer ik veel met mijn vriendin. Ook mijn podcast is een manier om te spiegelen.
En ik kijk veel af bij anderen. Kijken hoe anderen het doen. Ook dat is mijn podcast. En het zijn al die andere podcasts die ik luister. Ik kijk ook af bij de teams die ik coach, de mensen in mijn trainingen of in mijn coachprogramma. Telkens pak ik weer wat mee. Van hoe het ook kan. Hoe ik dat ook zou willen doen. Of juist niet. Input verzamelen, nieuwsgierig, geïnteresseerd en kritisch om me heen kijken. En naar mezelf.
Juist door geen goeroe te zijn kom ik verder.
Tja, wat is een goeroe eigenlijk? “Een goeroe is een spirituele leraar of gids”, zegt Wikipedia. Interessant, in de inleiding van ‘En nu eerlijk!’ schrijf ik: “Ik ben geen gids, maar wil je wel van alles laten zien.”
Ondertussen ben ik mij nu aan het afvragen wat ik nu eigenlijk aan het verdedigen ben en voor wie. Misschien moet ik het goeroe-zijn wel omarmen. Want ik heb wél wat te vertellen. Wél wat meegemaakt. En dat doorleefd.
Ik wil je wél leiden. Langs verhalen en langs inzichten. Om er wat uit te halen. Daar waar je er wat mee kan. Of juist ontdekt dat jij het helemaal niet zo wil doen. Maar het is niet zo dat ik alles kan. Ik ben geen kangoeroe (credits voor deze grap naar Acda en de Munnik, kon hem niet laten liggen). Ik presenteer geen aanpak of geplaveid pad. Ik weet de weg ook niet. Ik ga graag samen met je ontdekken. In mijn blogs en boeken, in mijn podcast en in mijn trainingen en coaching.
En als jij er niks mee kan, laat het dan vooral links of rechts liggen. Het leven is te kort voor onzin.
Groeten,
Frank
"Het klinkt alsof je speelkwartier hebt", zei hij. Ik vertelde over wat ik doe. Dat ik de laatste jaren steeds meer ben gaan ontdekken. Dat ik zes gitaren, vijf piano's,...
In mijn trainingen vraag ik deelnemers soms hun definitie van succes op te schrijven en iemand te kiezen die zij succesvol vinden. Het hebben van een rolmodel kan je helpen...
Ineens was er een boek. Dat was helemaal niet de bedoeling. Ik begon zeven jaar geleden van me af te schrijven. “Om het te delen of om het kwijt te...
