Een paar weken geleden kreeg ik van mijn kompaan Joost Comperen een timer. Simpel ding. Best low tech. Met een functie die ik ook op mijn telefoon heb. En dat is nou net deel van het probleem waar dit de oplossing voor is.
Als ik op mijn telefoon naar de schermtijd kijk zie ik dat ik mijn telefoon de afgelopen weken zo’n 90 keer per dag heb opgepakt. Dat is dus elke tien minuten. Gemiddeld. Het omschakelen van de ene taak naar de andere kost je brein anderhalve minuut. Dat betekent dat ik per dag al twee uur en een kwartier kwijt ben aan schakelen (90 x anderhalve minuut is 135 minuten). Best zonde van de tijd.
Daarnaast schakel ik tijdens een taak op mijn laptop ook regelmatig even naar een ander scherm. Een mailtje dat binnenkomt, even op LinkedIn kijken en lang leve Whatsapp for desktop! Misschien kan ik er dus nog wel een paar uur extra schakeltijd bij optellen…
Zonde van de tijd, maar ook zonde van mijn energie. Want al dat schakelen zorgt ervoor dat ik continu hoog in mijn energie blijf zitten. Ik geef mezelf geen ruimte om dingen echt eens goed door te denken. Om af te dalen naar de diepere hersengolven. Daar waar creativiteit ontstaat.
En dat maakt het zonde van het (potentiële) resultaat. Want met korte acties krijg je ook alleen kort resultaat. Dingen aanklikken en reageren op meldingen zorgt ervoor dat je reactief en kort werkt. Terwijl nieuwe, creatieve, oorspronkelijke oplossingen en nieuwe ideeën juist ontstaan als je tijd, ruimte en rust hebt.
Daarom gebruik ik nu de timer. Daarbij maak ik gebruik van de Pomodoro-techniek. Die is in de jaren tachtig bedacht door de universiteitsstudent Francesco Cirillo. Hij had moeite met het focussen op zijn studies en het afmaken van zijn opdrachten. Hij verplichtte zichzelf om telkens tien minuten te focussen op zijn studie. Als timer gebruikte hij een kookwekker in de vorm van een tomaat (pomodoro in het Italiaans). Inmiddels is Francesco een succesvolle ondernemer en heeft hij meerdere producten geïntroduceerd rondom de Pomodoro-techniek.
De techniek bestaat uit vijf stappen (van Wikipedia):
- Besluit welke taak je gaat doen
- Stel de kookwekker in op 25 minuten
- Werk aan de gekozen taak tot de wekker gaat
- Neem een korte pauze
- Elke vierde “pomodoro” neem je een langere pauze (tussen de 15 en 30 minuten)
Hiermee heb ik aan het eind van de dag een stapel propjes naast mijn bureau liggen van post-its die ik heb afgehandeld. Dit geeft mij een goed gevoel. En ik krijg werkelijk dingen gedaan. Ik schrijf bijvoorbeeld weer blogs.
Bedankt Joost!
Groeten,
Frank
Ennuactie.nl klinkt als hup-hup in beweging rennen vliegen op naar je volgende doel. Maar dat is maar zeer ten dele waar. Het label gaat over actief keuzes maken. Nadenken. Bewustzijn....
Vanmiddag hadden we de wekelijkse stand-up met het team van de Agile Leiderschap Community. Tijdens het gesprek hadden we het ook over hoe de community iets is wat we 'erbij'...
Onze hersenen hebben een snelheid waarmee ze werken, vergelijkbaar met de processorsnelheid van een computer. Hersencellen kunnen met elkaar communiceren, net als al onze zenuwcellen, via elektrische stroompjes. De snelheid...
Jezelf ontwikkelen gaat over keuzes maken en focus. Focus betekent aandacht op de juiste dingen, maar ook dingen niet doen en je aandacht juist besteden. Dat begint natuurlijk bij de...
